Dag 3 - Vertrek naar Natal

Vandaag zijn we vertrokken naar Natal. We zijn later vertrokken dan de bedoeling was. Voor vertrek moest de band van de auto nagekeken worden. Die bleek namelijk langzaam leeg te lopen. De reparatie werd uitgevoerd in een “rubberwinkel” wat hier borracharia heet.

Ik was verbaasd over deze shop. Er goede letterlijk een boom doorheen en boven de winkel was een huis wat van allerlei materialen aan elkaar was gezet. Men had blijkbaar niet zoveel haast, want we hebben bijna een uur staan wachten. Er bleken drie gaatjes in de band te zitten die ze gerepareerd hebben.

Na een vertraging van bijna twee uur vertrokken we dan eindelijk om na 20 minuten weer terug te zijn bij het huis omdat de broer van Amanda zijn zonnebril was vergeten en haar ouders het fruit waren vergeten op te ruimen. Terug bij af.

Na een rit van zo’n 4 uur kwamen we aan bij het hotel in Natal. Natal is een grote stad net als Recife. Het verschil hier is wel merkbaar. Het is echt een commerciële stad wat echt merkbaar is door de focus op de recreatie. De mensen zijn hier ook anders. Persoonlijk vind ik ze meer opdringerig en wat onbetrouwbaar.

Het hotel is echt prachtig (zie foto). Het ligt recht aan het strand, voorzien van een prachtig zwembad en alles is hier prima geregeld.

Na aankomst hebben we natuurlijk de kamers geïnspecteerd en daarna zijn we naar het winkelcentrum gegaan om wat te eten. Hier in Brazilië is er een koffie keten, vergelijkbaar met Starbucks genaamd São Braz. Daar hebben we koffie gedronken met Tapioca (zie foto). Tapioca is een typisch Braziliaans tussendoortje gemaakt van een speciaal soort meel. Het smaakt zo lekker en apart dat ik ga proberen het meel mee naar Nederland te nemen zodat ik het thuis ook kan gaan maken.

Na de kleine lunch hebben we nog wat rond gekeken in het winkelcentrum. Van daaruit zijn we naar het restaurant gereden. We zijn gaan eten bij een visrestaurant, wat overigens ook tot een keten behoort. Aan de buitenkant had het helemaal geen uitstraling, maar eenmaal binnen was het prachtig en vooral groot. Het is op het moment hier winter, al zou je dat aan de temperatuur niet zeggen. Winter betekent dus weinig vakantiegangers, maar in dit restaurant was het gewoon druk. In het hoogseizoen is het vechten voor een plekje of gewoon lang in de rij staan.

Na het eten zijn we terug gereden naar het hotel, waar ik als een blok in slaap ben gevallen, zo erg dat niemand me meer wakker kreeg. Ik werd dan ook om half 4 in de nacht wakker met mijn kleren nog aan. Hoezo vakantie is niet vermoeiend!!