Dag 1 - Het dagelijkse leven in Recife

Vandaag wat langer blijven liggen om bij te komen van de lange reis. Uitgerust ben ik dan ook aan mijn eerste dag in Brazilië begonnen.

Omdat we dicht bij de evenaar zitten zijn de dagen hier het hele jaar even lang zijn, beginnen de dagen om 5:00u en gaat de zon onder om 17:00u. Licht betekent leven en dus hoor je om 5 uur de stad tot leven komen. Aan dat lawaai was ik tijdens mijn vorige bezoek al gewend geraakt.

Het uitzicht is hier vanaf de 9e verdieping prachtig. In de verte zien we de zee liggen, die we zeker nog gaan bezoeken deze 4 weken.

Na het wakker worden gezamelijk ontbeten. 's Morgens wordt er hier begonnen met fruit. Een gewoonte die we in Nederland wel eens over zouden kunnen nemen. Maar ja, alles is hier wel zoeter en sappiger. Het hoeft tenslotte niet eerst de grote sloot over. Overigens komt veel fruit uit onze supermarkt uit Brazilië.

Na het ontbijt zijn we op bezoek gegaan bij de oma van Amanda. Op de weg daarheen zijn wel langs het appartement van Amanda gereden wat in aanbouw is. Inmiddels zijn ze daar met de 19e verdieping bezig. Die van Amanda zal op de 32 vrdieping zijn. Volgend jaar zal dat klaar zijn, precies voor het WK hier in Recife.

Ja, het WK wordt hier gehouden. En de stad is zich al aan het voorbereiden. Nog 705 dagen zag ik op een electronisch bord langs de weg.

Na 10 minuten waren we bij oma aangekomen. Hier werden we opgewacht met vers gebakken chocolade cake. Voor het eerst heb ik de opa van Amanda ontmoet en ik kreeg het schilderij te zien wat oma voor mij gemaakt heeft. Een Braziliaans zeelandschap van 2 meter. Heel mooi en het heeft al een plekje in huis. Nu moeten we het nog in Nederland zien te krijgen, dat wordt nog een uitdaging.

Na het bezoek aan oma zijn we doorgereden naar de shopping. Hier is pas een nieuw stuk aangebouwd. Als je in de shopping rond loopt dan vergeet je dat er ook armoede is in het land. De shopping is groter en moderner dan menige shopping in Nederland. Overigens denken veel mensen dat alles goedkoper is hier. Maar dat is helaas een misvatting. Alles is juist duurder hier. Alleen het eten is ietwat goedkoper. Maar voor een laptop betaal je hier bijna het dubbele.

De moeder van Amanda had een afspraak bij de tandarts, dus zijn we daar heen gegaan. Onderweg hebben we de vader van Amanda afgezet bij de garage om de auto op te halen die een onderhoudsbeurt had gekregen.

De auto werd geparkeerd op een parkeerplaats waar wij nog geen cent voor zouden betalen, vol modder en onkruid (zie foto). Mensen geven er hier niks om dat het niet vlak of droog is. Heb je een stuk grond, dan kun je er geld mee verdienen, zo denkt men hier. En het gekke is, het werkt.

De tandartpraktijk is gevestigd in een kleine ruimte, die er verder keurig uit ziet. De tandarts had een of ander raar ding op zijn hoofd, alsof hij van een andere planeet was.

Daar nog even wat uitleg gehad over een nieuw soort prothese uit Amerika. In Brazilië neemt de welvaart toe en daarmee ook de behoefte er goed uit te zien.

Tijd voor het avondeten. Daarvoor zijn we naar het vliegveld gegaan. Dat is vanaf het appartement ongeveer 15 minuten rijden. Daar hebben we typisch Braziliaanse gerechtjes gegeten. Het vlees smaakt hier in elk geval goed!

Na het eten zijn we naar huis gegaan en al snel was het stil in huis. Iedereen was moe en voldaan. Morgen weer een dag in Brazilië, waar we ons gaan voorbereiden op de reis naar het noorden, Natal.